Organy w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi im. Teresy Żylis-Gara
Organy w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi (A.D. 1884) im. Teresy Żylis-Gara stanowią wspaniały przykład budownictwa organowego w drugiej połowie XIX wieku. W historie instrumentu wpisują się również dzieje Polski której wówczas na mapie Europy nie było. Organy powstały w słynnej dolnośląskiej firmie Schlag und Söhne w Świdnicy i mimo granic dzielących ziemie Polski dotarły do nowej świątyni w Łodzi. W organach tych skrywa się przesłanie ze muzyka przekraczała granice i dziś również pozwala przekraczać granice w wymiarze duchowym.
Projekt rewitalizacji organów oparty o badania naukowe, pozwolił określić kierunek prac konserwatorsko organ-mistrzowskich – przywrócenie do pierwotnego założenia twórców instrumentu.
Oryginalnie organy wyposażone zostały w 36 głosów (35 zachowanych oryginalnych) rozdzielonych miedzy trzy sekcje dwie manuałowe i basową. Mechanizm traktury instrumentu wykonany został w systemie mechanicznych dźwigni cięgieł i przekładni opartych o wspomaganie pneumatyczne.
Unikalnym rozwiązaniem był wolnostojący stół gry – nie spotykany w instrumentach firmy Schlag und Söhne w latach 80-tych XIX wieku.
Płuca instrumentu stanowił zespół pięciu klinowych miechów umieszczonych w pomieszczeniu wieży kościoła. Znacznych rozmiarów miechy oraz wyjątkowa ich konstrukcja, to unikalny przykład budownictwa organowego w Łodzi.
O wyjątkowej wartości organów w kościele Ojców Jezuitów w Łodzi świadczą walory muzyczne, historyczne i konstrukcyjne. Mimo upływu 136 lat i różnych przemian, organy zachowały swój wyjątkowy charakter. Do przywrócenia jego pierwotnego stanu i brzmienia, ma doprowadzić gruntowny remont konserwatorsko – organo-mistrzowski.
Michał Klepacki, organmistrz